WYSTĘPUJĄCA PRAWIDŁOWOŚĆ
Wreszcie, gdy prawidłowość zaczyna występować wyraźnie, decyduje się na przerwanie badania, gdyż dalsze spostrzeżenia nie przynoszą nic nowego. A zatem powtarzanie się spostrzeżeń o treści zbliżonej do siebie lub takiej samej uznaje za argument do zakończenia badań.Czy po prostu powtarzanie się, samo przez się? Nie. Powtarzanie się wzbudza poczucie pewności i ono stanowi właściwy motyw — oczywiście subiektywny — do zakończenia badań. Tak przeto w tej sprawie, a nawet w ciągu całej pracy naukowej dane obiektywne splatają się z subiektywnymi, przede wszystkim właśnie z poczuciem pewności. Jest to osobne i wielce trudne zagadnienie, czy lub jak dalece w pracy naukowej, m. in. w decyzji kończenia badań właściwych, można polegać na poczuciu pewności? Kiedy i jak dalece poczucie to odpowiada prawdzie obiektywnej, a kiedy nie odpowiada?Częściowo w grę wchodzi tutaj doświadczenie badawcze pracownika naukowego. W miarę nabywania wprawy w prowadzeniu badań naukowych wyostrza się jego krytycyzm i poczucie właściwej miary.
