W przypadku, gdy nie stosuje się herbicydów, wszystkie zabiegi pielęgnacyjne mają na celu głównie walkę z chwastami. Zaczynamy ją jeszcze przed wzejściem roślin, stosując lekką bronę. Ma ona wyciągnąć i zniszczyć wcześniej od buraków kiełkujące chwasty. Zabieg ten łatwiej jest przeprowadzić, gdy kłębki zostały posiane nieco głębiej. Zabezpiecza to przed ich wyciąganiem i przemieszczaniem. Najlepiej jest w tym celu stosować brony lekkie o tępych, gęsto ustawionych zębach lub brony chwastowniki. Na glebach pylastych największe zastosowanie mają brony Weedera, wał pierścieniowy, kolczatka lub narzędzia rotacyjne. Niszczą one chwasty, nie psując zbytnio struktury roli. W okresie wschodów brony nie można już stosować i w razie utworzenia się skorupy używa się wału kolczastego lub spulchniacza rotacyjnego. Dopiero gdy buraki wytworzą pierwszą parę liści i gdy są dobrze zakorzenione, można powtórzyć bronowanie. Na plantacjach obsianych rzędowo wykonujemy je chwastownikiem średnio ciężkim. Na plantacjach zasianych punktowo, z których może być usunięte najwyżej 60% roślin, stosuje się tylko lekkie chwastowniki bądź bronę Weedera. Ciężki chwastownik mógłby spowodować usunięcie nadmiernej liczby roślin. Przy wysiewie kłębków wielonasiennych przerywkę rozpoczynamy, gdy buraki wytworzą pierwszą parę liści. Powinna ona być zakończona zanim rośliny będą miały 4 liście.
